poważyć — dk VIb, poważyćżę, poważyćżysz, poważyćważ, poważyćżył, poważyćżony «zważyć wiele czegoś, zważyć jedno po drugim» Poważyć mąkę, cukier. Poważyć świnie. poważyć się «odważyć się, ośmielić się» Poważył się podnieść rękę na rodziców. Dzieci poważyły … Słownik języka polskiego
poważyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć odwagę, śmiałość zrobić coś niebezpiecznego, zabronionego; ośmielić się, odważyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczeń poważył się uciec z lekcji. Córka poważyła się podnieść głos na matkę. Poważyli się sami podjąć decyzję.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odważyć się — dk VIb, odważyć siężę się, odważyć siężysz się, odważyć sięważ się, odważyć siężył się rzad. odważać się ndk I, odważyć sięam się, odważyć sięasz się, odważyć sięają się, odważyć sięaj się, odważyć sięał się «zdobyć się na odwagę, ośmielić się,… … Słownik języka polskiego
spróbować — dk IV, spróbowaćbuję, spróbowaćbujesz, spróbowaćbuj, spróbowaćował, spróbowaćowany 1. «sprawdzić, poznać smak potrawy, jedzenia, zjeść lub wypić trochę czegoś w celu zbadania smaku; skosztować» Spróbować konfitur. Spróbować zupy, czy jest słona.… … Słownik języka polskiego
mieć czelność — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś zrobić} {{/stl 8}}{{stl 7}} bezczelnie, zuchwale, z tupetem czynić (uczynić) coś, czego ktoś inny nie odważyłby się zrobić; poważyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć czelność pouczać przełożonego, odgrażać się silniejszemu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień